گلهای تازه ۷۲

گوینده: آذر پژوهش

 

 

 

 

دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم

وین درد نهان‌سوز نهفتن نتوانم

 

 

تو گرم سخن گفتن و از جام نگاهت

من مست چنانم که شنفتن نتوانم

 

 

شادم به خیال تو چو مهتاب شبانگاه

گر دامن وصل تو گرفتن نتوانم

 

 

چون پرتو ماه آیم و چون سایۀ دیوار

گامی ز سر کوی تو رفتن نتوانم

 

 

دور از تو من سوخته در دامن شب‌ها

چون شمع سحر یک مژه خفتن نتوانم

 

 

فریاد ز بی‌مهریت ای گل که در این باغ

چون غنچۀ پاییز شکفتن نتوانم

 

 

دارم سخنی با تو گفتن نتوانم

وین درد نهان‌سوز نهفتن نتوانم

 

 

 

 

شفیعی کدکنی (غزل)

آواز: شجریان

 

 

 

 

دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم

وین درد نهان‌سوز نهفتن نتوانم

 

 

تو گرم سخن گفتن و از جام نگاهت

من مست چنانم که شنفتن نتوانم

 

 

شادم به خیال تو چو مهتاب شبانگاه

گر دامن وصل تو گرفتن نتوانم

 

 

چون پرتو ماه آیم و چون سایۀ دیوار

گامی ز سر کوی تو رفتن نتوانم

 

 

دور از تو من سوخته در دامن شب‌ها

چون شمع سحر یک مژه خفتن نتوانم

 

 

فریاد ز بی‌مهریت ای گل که در این باغ

چون غنچۀ پاییز شکفتن نتوانم

 

 

ای چشم سخنگوی تو بشنو ز نگاهم

دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم گفتن نتوانم

 

 

 

 

شفیعی کدکنی (غزل)

گوینده: آذر پژوهش

 

 

 

 

فریاد ز بی‌مهریت ای گل که در این باغ

چون غنچۀ پاییز شکفتن نتوانم

 

 

ای چشم سخنگوی تو بشنو ز نگاهم

دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم

 

 

 

 

شفیعی کدکنی (غزل)

Back to programme page