صحیفی جوهری شیرازی

صحیفی جوهری شیرازی (وف ۱۰۲۲ ق) شاعر و خطاطی که مشهور به «جوهری» از بازماندگان صوفی خلیل، از بزرگان طایفۀ ذوالقدر بود. وی در شیراز به دنیا آمد و در اصفهان نشو و نما یافت. صحیفی شعر فارسی و ترکی را خوب می‌سرود و اشعارش بیشتر در مدح ائمۀ معصومین (ع) بوده است. جوهری کتابخانۀ بسیار جالبی از منابع در سه‌تنان مسجد جامع اصفهان تأسیس کرد و بیشتر عمرش را در اصفهان بسر برد. چون خط ثلث و کتیبه را خوب می‌نوشت، بیشتر کتیبه‌های مساجد و الواح قبور به خط او بود. او یکی از کتیبه‌نویسان زبردست صفوی است. وی هم‌چنین از تذهیب و صحافی و وصالی نیز سررشته داشت. صحیفی بیش از ۸۰ سال عمر کرد. اسیری شیرازی فرزند صحیفی است که در زمان حیات پدرش مرگ کرد. از آثارش می‌توان دیوان شعر؛ کتیبه‌ای در مدخل مسجد جامع اصفهان، به قلم سه دانگ کتیبۀ ثلث عالی و نستعلیق متوسط، با رقم: «السلطان شاه عباس صفوی ... وفّق بتعمیر هذا البقعه ... رقم صحیفی ... ۹۹۶»؛ کتیبۀ سر در مسجد جارچی اصفهان، به خط ثلث که چنین رقم دارد: «تیمنا و تبرکا ... سنۀ تسع عشر و الف، رقم صحیفی جوهری»؛ کتیبۀ سر در مسجد کوچک جورجیر اصفهان، با رقم: «فقیر صحیفی جوهری فی سنه ثمان عشر و الف»؛ کتیبۀ داخل بقعۀ شهشهان اصفهان، به خط ثلث و با رقم: «فی ... سته ثلاث عشر و الف من الهجره النبویه خط صحیفی الفارسی».

اثرآفرینان (۴ /۲۹).